Po maturze wyemigrowałam do Australii, tam założyłam rodzinę. Mam dzieci, mąż umarł trzy lata temu. Postanowiłam wrócić do Polski. Ciągnęło mnie tu. Dzieci, wychowane tam, nie chciały się przeprowadzać. A mnie nie chciało się zajmować wnukami. Widujemy się trzy razy do roku. Lubię moje życie tutaj. Wreszcie mam czas dla siebie. Nadal rozwijam się zawodowo - aktorstwo zawsze było moją pasją, ale na Antypodach nie zrobiłam dużej kariery. Teraz prowadzę zajęcia z psychodramy dla seniorów i studentów, piszę książkę. Wygodnie mi się tu żyje. 

Sunny Autumn bardzo ułatwiło mi życie. Od studiów mieszkałam w wynajętych mieszkaniach, razem z trzema lub czterema innymi osobami. Często poznawanymi na tzw. castingach. Układało się różnie. Żyłam w ten sposób piętnaście lat. Potem udało mi się kupić maleńkie mieszkanie, ale szybko okazało się, że czuję się w nim bardzo samotna. Po moich 50. urodzinach skrzyknęłam kilka samotnie żyjących koleżanek i zamieszkałyśmy razem - w mieszkaniu jednej z nich. Było świetnie. Kiedy zobaczyłam reklamę Sunny Autumn, wiedziałam, że to idealna opcja dla nas. Nie musimy już szukać najemców do naszych mieszkań, oszczędzamy dużo czasu i zostaje nam więcej pieniędzy na życie. Wreszcie mogłam wrócić do mojej największej pasji - podróżowania.

W Sunny Autumn zamieszkałam z siostrą. Ona ma dziecko, teraz także wnuki, ale mieszkają w Niemczech, ona nie chciała z nimi wyjechać. Ja nie założyłam rodziny. Trzymamy się razem. Spotykam się z panem z męskiej kolonii, ale nigdy nie myślałam o wspólnym mieszkaniu. Z siostrą i dwoma koleżankami z naszego mieszkania biegamy w maratonach, chodzimy po górach dużą zorganizowaną grupą. Ja uczę się programowania. Mam pomysł na start up.

W Sunny Autumn mieszkam od samego początku. Moja córka zginęła w wypadku, przez rok byłam w depresji. Lekarz podpowiedział mi, że zamieszkanie tutaj byłoby dobrą terapią. Miał rację. Odzyskałam sens życia. Pomagam rodzinom z sąsiadującego z nami osiedla przy dzieciach. Jestem niespełnioną przedszkolanką. Córka nie zostawiła mi wnuków, uczucia przelewam na dzieciaki, którymi się opiekuję. Ich rodzice traktują mnie jak rodzinę - ich własne matki mieszkają daleko. Czasami jeżdzę z nimi na wakacje. W weekendy uprawiam ogródek i uczę się chińskiego. Chcę zrobić sobie kilkumiesięczne wakacje i poznać dobrze Chiny.